எனக்கான தோழி யரென்று
இதோ!
உனக்கான
என் கவிதை!
உனக்கு மட்டுமே
புரியக் கூடும்!
என் இதயத்தின்
வரிகளை
ஒன்று விடாமல்
படித்தவள்
நீ மட்டுமே!
வரிகளை வாசிக்கும்போது
சில வலிகளையும் உணர்ந்து
வருடியவளும் நீயேதான்!
மூங்கில் காடுகளின்
மத்தியில்
என் கனவுகளில்
என் கைகோர்த்து நடக்கையில்கூட
நினைத்துப் பார்த்திருக்கிறேன்!
எப்பொழுதேனும் நிரந்தரமாய்
என்னுடன் வந்தாலென்னவென்று
நீ யோசித்திருக்கிறாயோ என்று!
கடற்கரைச் சாலை
கல்லூரி வாசல்
ஐஸ்கிரீம் பார்லர்
என்று
நீ உடனிருந்த
அனைத்து இடங்களுமே
என்னை மறந்திருந்த
சொர்க்க பூமிகளாகவே
இருந்திருக்கின்றன!
விடிந்தும் விடியாத
அதிகாலைப் பொழுதுகளில்
உன் மெல்லிய விரல்களின்
ஸ்பரிஸத்துடன்
கதகதப்பான உன்
இதழ்கள் சொல்லும்
காலை வணக்கத்தை
வேண்டியே
பொய்யுறக்கம் கொண்டு
கண் மூடிக் கிடக்கிறேன் நான்!
தேவதைகளுக்கும்
மனிதர்களுக்கும்
ஏனோ
ஏழாம்பொருத்தமாகவே
இருந்து வருகிறது!
எப்பொழுதும் சேர்ந்தே
இருக்க முடிவதில்லை!
விதிகளை
உடைப்போம்!
மரபுகளை
மறுப்போம்!
இனியேனும்
சேர்ந்திருக்கக் கூடுமா
என்று ஆராய்வோம் வா
என் அழகு தேவதையே!
அங்கே
காதலர் தினம்
நமக்காகக்
காத்திருக்கிறது!
கண்ணென்ற ஒன்று
இல்லாமல் போனாலும்
நெஞ்சோடு உன் உருவம்
நான் சேர்த்து வைப்பேன்!
மனதென்ற ஒன்று
இல்லாமல் போனாலும்
மறக்காது உன் நினைவை
நான் சேர்த்து வைப்பேன்!
உயிரென்ற ஒன்று
இல்லாமல் போனாலும்
என் ஆவி என்றென்றும்
உன் பெயரே பாடும்!
இரவோடு என் நெஞ்சம்
உறங்காது அன்பே!
உன் உறவோடுதானே
கண் மூடும்!
என் செவியோடு உன்னை
இசையாக்கி வைத்தேன்!
என் கண்ணோடு உன்னை
இமையாக்கி வைத்தேன்!
என் உள்ளத்தில் உன்னை
உணர்வாக்கி வைத்தேன்!
என் உயிரோடு உன்னை
உறவாக்கி வைத்தேன்!
உன் நேசம் - நான்
கொண்ட வரமிது!
ஏழேழு ஜென்மத்தின்
தவமிது!
விழியோரம் துளிர்க்கும்
என் கண்ணீரைத் துடைக்க
என் மனமோ உன்
விரலைத் தேடும்! - அது
வாராமல் போனாலோ - என்
நெஞ்சம் வாடும்!
நான் சோர்வானபோது
இளைப்பாறிக் கொள்ள
என் மனமோ உன்
மடி சேரத் துடிக்கும்! -அது
கிடைக்காமல் போனாலோ- என்
இதயம் வெடிக்கும்!
என் வாழ்நாளில் எப்போதும்
அசை போடும் நேரங்கள்!
உன் அருகமர்ந்த நாட்கள்!
உன் தோள் சாய்ந்த தருணங்கள்!
என் கண்ணோடு இமையாய்
காதோடு இசையாய்
உள்ளத்து உணர்வாய்
மொத்தத்தில்
என் உயிரின் உறவாய் நீ1
இது நட்புக்கு நான்
சொல்லும் நன்றி! - இனி
ஓர் நாளும் இல்லை
நீ இன்றி!
ஆளுக்கொரு திசையில்
ஆளுக்கொரு பணியில்
எவ்வளவோ தொலைவு
இணையத்தால் கூட
இணைக்கமுடிவதில்லை சில நேரம்!
இருந்தாலும்
இணைந்தே இருக்கிறோம்!
நினைவுகளால்
ஒருவரோடுவர்!
நினைக்கக் கூட
நேரமில்லையோ
என எண்ணுகிறேன்!
அப்பொழுதெல்லாம்
"அட மண்டு!
மறந்தால்தானே
நினைக்க வேண்டும்
என்கிறாய்!"
எவரும் அறியாவண்ணம்
எனக்குள்ளே
சிரித்துக் கொள்கிறேன்!
என்னைத்தான்
பைத்தியமாக்கி
வைத்திருக்கிறாயே!
உன் பேர்
சொல்ல ஆசைதானென்று
உரக்கப் பாடும்
நான்
உன் பேரை மட்டும்
மௌனமாய்
உச்சரித்து மகிழ்கிறேன்!
நான் உச்சரிக்கும்
கவிதை
உனக்கு மட்டும்
கேட்கம் என்று!
நீ
நான்
நாம்
தவிர
வெறொருவரில்லா
உலகைத்
தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன்!
நண்பர்கள் தினப் பரிசாய்
நான் உனக்குத் தர!
நாமும்தான்
கொண்டாடுவோமே
நண்பர்கள் தினத்தை!
அவரவர் இடத்தில்
இருந்தபடியே!
இன்று
முதல் முதலாய்
உன் விரல் பிடித்து
முத்தமிடுகிறேன்
கேட்கிறதா உனக்கு
என்
முத்தத்தின் சத்தம்?
மீண்டும்
மழலையாகிறேன்!
அப்பொழுதேனும்
அள்ளியெடுத்துக்
கொஞ்ச
நீ
வருவாய் என்று!
மீண்டும்
மழையில் நனைகிறேன்!
காய்ச்சல் இருக்கிறதா
என்று நாளை
நீ
நெற்றி தொட்டுப்
பார்ப்பாய் அல்லவா?
மீண்டும்
தரையைப் பார்க்கிறேன்!
எனக்குள் ஏதோ
சலனமென்று
நீ
என் முகவாய் தொட்டு
தூக்கிப் பார்ப்பாய்!
மீண்டும்
உன்னைப் பிரிந்து செல்கிறேன்!
என் தவிப்பை உணர்ந்து
நீ
என்னைத் தேடி வருவாய்!
